ความสุขที่แท้จริงไม่ใช่สุขเกิดแต่ทรัพย์ ยศ ชื่อเสียง ซึ่งเป็นเหมือนเหยื่อของโลก เพราะมันเป็นเหมือนความสุขของปลาที่กลืนเหยื่อ อันมีเบ็ดติดเข้าไปด้วย และจะเกิดอะไรขึ้นภายหลัง ทุกคนพอจะทราบได้ดี
สุขที่แท้จริง คือความที่ใจเอาชนะสิ่งต่าง ๆได้เสมอ ไม่มีการร้อนใจ หวั่นใจ กลัว รัก โกรธ เกลียด ฯลฯ เลย ตลอดเวลาที่มีชีวิตอยู่ในโลกนี้ และคงบริโภคนุ่งห่มประกอบการงานอยู่เช่นเดียวกับเพื่อนมนุษย์ทั้งหลาย
ใจที่เป็นอิสระจากสิ่งที่จะย่ำยีเบียดเบียน ให้ฟูขึ้นหรือเหี่ยวลง ให้วิ่งไปวิ่งมา ให้เต้นเร็วเต้นช้า ลุ่ม ๆดอน ๆ นั่นคือใจที่เป็นสุข ได้แก่ใจที่สงบเยือกเย็นแสนจะเย็น เพราะปราศจากไฟทางจิตทุก ๆ อย่าง ผู้ชนะตน คือมีใจชนะสิ่งทั้งปวง อันมาเกี่ยวข้องกับตนหรือมีอยู่ในตน ทั้งที่เป็นอยู่เองตามธรรมชาติหรือมนุษย์ปรุงแต่งขึ้นใหม่
จากหนังสืออมตพจนาพุทธทาสภิกขุ “ตายก่อนตาย ดับไม่เหลือ”
เรียบเรียงโดยไพโรจน์ อยู่มณเฑียร สำนักพิมพ์ร้อยทอง
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น